پیشنهاد روشی برای پهنه‌بندی اقلیمی ایران بر مبنای پتانسیل تهویه طبیعی (مطالعه موردی شهر یزد)

تقسیم‌بندی اقلیمی یکی از ابزارهای مفید در سازماندهی اطلاعات مختلف در شرایط مشابه است. تاکنون انواع مختلفی از تقسیم‌بندی‌های اقلیمی با اهداف متفاوت بر گستره کشور ایران پیشنهاد شده است. در زمینه طراحی ساختمان، وجود تقسیم‌بندی‌های مناسب با اهداف معماری، نقش مهمی در ایجاد ساختمان‌های منطبق با شرایط اقلیمی و میزان بهینه مصرف انرژی ایفا می‌کند. این مقاله با بررسی        تقسیم‌بندی‌های اقلیمی موجود به تحلیل کارایی و کاستی‌های هر سیستم در طراحی ساختمان و معماری پرداخته است. از جمله این کاستی‌ها می‌توان به عدم توجه به تفاوت در محدوده آسایش حرارتی و میزان نیروهای محرکه باد در مناطق مختلف اشاره کرد. در نهایت با توجه به کاستی‌های موجود در سیستم‌های ذکر شده، روشی جهت پهنه‌بندی جدید اقلیمی ایران بر اساس پتانسیل تهویه طبیعی پیشنهاد گردیده است. بدین منظور اتاقی از یک ساختمان اداری در شهر یزد با ویژگی های متداول ساخت، ابعاد و مصالح با استفاده از نرم‌افزار انرژی پلاس شبیه‌سازی شده و در دو ماه آوریل و ژوئیه، به عنوان دو ماه نمونه با شرایط دمایی به ترتیب معتدل و گرم مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه تطبیقی رفتار حرارتی ساختمان در چهار حالت بدون تهویه، تهویه روزانه، تهویه شبانه و تهویه روز و شب بهترین استراتژی تهویه ومیزان آن را در هر ماه نشان می‌دهد. به این ترتیب با انجام شبیه‌سازی‌های مشابه، در سایر شهرها می‌توان بر اساس نوع تهویه و میزان آن (پتانسیل تهویه) به دسته‌بندی شهرهای مشابه پرداخت. چنین تقسیم‌بندی با ارائه تصویری مطابق از پتانسیل‌های موجود با واقعیت، رهنمودهایی مفید را برای معماران، جهت طراحی ساختمانی با بهره‌مندی از تهویه طبیعی و با حداقل نیاز به سیستم‌های سرمایش و گرمایش مکانیکی، فراهم می‌نماید.